وجه التزام در قراردادهای املاک ⚖️

وجه التزام در قراردادهای املاک

وجه التزام چیست؟

وجه التزام، در حقوق قراردادی به معنای تعیین خسارت به صورت توافقی میان طرفین قرارداد است. این امر در قراردادها به عنوان یک ضمانت اجرایی گنجانده می‌شود تا از اجرای تعهدات قراردادی اطمینان حاصل شود. برای مثال، در یک قرارداد فروش ملک، ممکن است تصریح شود که در صورت عدم حضور هر یک از طرفین در زمان مقرر در دفترخانه یا عدم اجرای تعهدات، مکلف به پرداخت مبلغ معینی به ازای هر روز تأخیر باشند. این مبلغ ممکن است یک میلیون تومان در روز تعیین شود.

وجه‌التزام تنها به قراردادهای فروش املاک محدود نمی‌شود؛ بلکه در بسیاری از قراردادهای دیگر مانند فروش خودرو، اجاره، مشارکت، حق‌العمکاری، و مشاوره نیز قابل تعیین است. این شرط ضمن عقد، به عنوان تضمینی برای اجرای قرارداد توسط طرفین مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از لحاظ لغوی، التزام به معنای پایبندی و تعهد به انجام کاری است. به صورت اصطلاحی، وجه‌التزام نوعی شرط ضمن عقد است که به عنوان ضمانت اجرا در قراردادها درج می‌شود. وجه‌التزام به مبلغی اطلاق می‌شود که طرفین قرارداد برای جبران خسارت ناشی از عدم اجرای تعهد یا تأخیر در انجام آن، تعیین می‌کنند.

به عنوان مثال، برای تأخیر در تنظیم سند رسمی به نام خریدار یا تکمیل و تحویل ملک، وجه‌التزام می‌تواند تعیین شود. این مبلغ به عنوان خسارت قراردادی در نظر گرفته می‌شود و طرف متخلف موظف به پرداخت آن به طرف مقابل است.

وجه‌التزام یکی از مفاهیم حقوقی است که در بسیاری از قوانین و مقررات قابل مشاهده است و به معنای تعهد شخص به انجام یک عمل خاص یا پرداخت مبلغی به عنوان خسارت است. این مفهوم در حقوق مدنی و تجاری اهمیت زیادی دارد و در انواع قراردادها برای تضمین اجرای تعهدات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در مجموع، وجه‌التزام به عنوان یک ابزار حقوقی برای جبران خسارت ناشی از عدم اجرای تعهدات قراردادی یا تأخیر در اجرای آنها، کاربرد دارد و به حفظ تعادل قراردادی و رعایت حقوق طرفین کمک می‌کند.

جریمه تاخیر تادیه

خسارت تأخیر تأدیه مبلغی است که بدهکار موظف است در صورت تأخیر در پرداخت دین خود به طلبکار بپردازد. این نوع خسارت به منظور جبران زیان ناشی از کاهش ارزش پول به علت تورم و از دست رفتن فرصت‌های سرمایه‌گذاری برای طلبکار، که به دلیل معطل ماندن وجه نزد بدهکار به وجود می‌آید، تعیین می‌شود.

این خسارت در قراردادها و تعهدات مالی به عنوان یک ضمانت اجرایی برای حفظ ارزش واقعی طلب و جلوگیری از تضییع حقوق طلبکار مورد استفاده قرار می‌گیرد. با تعیین خسارت تأخیر تأدیه، بدهکار تشویق می‌شود تا در موعد مقرر به تعهدات مالی خود عمل کند و از بروز زیان‌های بیشتر برای طلبکار جلوگیری شود.

به طور کلی، خسارت تأخیر تأدیه به دو هدف اصلی خدمت می‌کند: اول، جبران کاهش ارزش پول که به دلیل تورم رخ می‌دهد؛ و دوم، جبران فرصت‌های از دست رفته برای طلبکار که می‌توانست از مبلغ مورد نظر برای سرمایه‌گذاری یا استفاده‌های دیگر بهره‌مند شود. این خسارت از ابزارهای حقوقی مهم برای حمایت از طلبکاران و حفظ تعادل مالی در روابط قراردادی است.

وجه التزام قراردادی

وجه‌التزام قراردادی به عنوان شرطی برای جبران خسارت یا اعمال جریمه در صورت عدم انجام یا تأخیر در اجرای تعهدات، در قراردادها پیش‌بینی می‌شود. تعیین وجه‌التزام به توافق طرفین و به صورت شرط ضمن عقد صورت می‌گیرد و در قراردادهای تملیکی و مالی قابل تعیین است. یکی از تفاوت‌های اصلی وجه‌التزام با خسارت تأخیر تأدیه این است که وجه‌التزام حتماً باید در متن قرارداد پیش‌بینی شده باشد.

وجه‌التزام، که به عنوان ضمانت اجرای تعهدات قراردادی شناخته می‌شود، مبلغی است که طرفین قرارداد بر سر آن توافق کرده و در قرارداد درج می‌نمایند تا در صورت عدم اجرای تعهد در زمان مقرر از سوی هر یک از طرفین، به عنوان جریمه پرداخت گردد. یکی از اصول مهم در قراردادها این است که پس از نگارش و امضا، مفاد آن برای طرفین لازم‌الرعایه و لازم‌الاجرا باشد. نگارش صحیح و دقیق وجه‌التزامات قراردادی، از عوامل بسیار مهم در تضمین اجرای صحیح قراردادها است.

لازم به ذکر است که تعیین یک وجه‌التزام سنگین و هنگفت لزوماً به معنای تضمین اجرای تعهدات از سوی طرفین نیست و نگارش وجه‌التزام قراردادی به دقت و تخصص بالایی نیاز دارد. این دقت در تعیین وجه‌التزام، نه تنها برای حفظ تعادل و عدالت بین طرفین قرارداد اهمیت دارد، بلکه از بروز اختلافات و مشکلات حقوقی در آینده نیز جلوگیری می‌کند.

تفاوت وجه التزام و خسارت تاخیر تادیه

وجه‌التزام و خسارت تأخیر تأدیه، علی‌رغم شباهت‌های ظاهری، تفاوت‌های اساسی دارند که پرداختن به آن‌ها ضروری است. در اینجا به مهم‌ترین تفاوت‌های این دو مفهوم حقوقی می‌پردازیم.

نخستین تفاوت میان وجه‌التزام و خسارت تأخیر تأدیه این است که وجه‌التزام مربوط به تعهدات مرتبط با انواع اموال، اعم از منقول و غیرمنقول، می‌باشد. در مقابل، خسارت تأخیر تأدیه تنها در مواردی اعمال می‌شود که یک تعهد پولی میان طرفین وجود داشته باشد.

دومین تفاوت اساسی این است که وجه‌التزام به صورت دقیق و مشخص در متن قرارداد یا یک قرارداد جداگانه تعیین می‌شود. برای مثال، ممکن است در قرارداد ذکر شود که در صورت تأخیر در اجرای تعهد، متعهد موظف است به ازای هر روز تأخیر مبلغ معینی را به عنوان خسارت پرداخت کند. این مبلغ قبل از ورود خسارت و به صورت توافقی میان طرفین تعیین می‌گردد.

در مقابل، خسارت تأخیر تأدیه به طور مستقیم در متن قرارداد پیش‌بینی نمی‌شود و توافقی در خصوص آن صورت نمی‌گیرد. این نوع خسارت بر اساس عرف و قانون، به دلیل عدم اجرای تعهد در موعد مقرر، به متعهد تحمیل می‌شود. در این حالت، متعهد موظف است خسارت را به متعهدله پرداخت کند، حتی اگر چنین شرطی در قرارداد ذکر نشده باشد.

یکی دیگر از تفاوت‌های مهم این دو نوع خسارت، نحوه تعیین مبلغ آن‌ها است. مبلغ وجه‌التزام به طور دقیق در قرارداد مشخص شده است و با گذشت زمان تغییر نمی‌کند، مگر اینکه طرفین در قرارداد تصریح کرده باشند. اما در مورد خسارت تأخیر تأدیه، مبلغ مشخصی در قرارداد توافق نمی‌شود و قاضی دادگاه با بررسی پرونده و با توجه به شرایط، میزان خسارت را تعیین می‌کند. این مبلغ معمولاً بر اساس نرخ روز و با توجه به شاخص بانک مرکزی محاسبه می‌شود.

در نهایت، تفاوت دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد، این است که وجه‌التزام به عنوان یک شرط قراردادی از پیش تعیین شده و ثابت است، در حالی که خسارت تأخیر تأدیه بر اساس شرایط روز و تصمیم دادگاه متغیر است و با تغییرات اقتصادی نظیر نرخ تورم، می‌تواند تغییر کند.

در مجموع، این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که هر یک از این دو نوع خسارت در شرایط خاص خود و با توجه به نوع تعهدات و توافقات طرفین، مورد استفاده قرار می‌گیرند و نقش مهمی در اجرای عدالت و حفظ حقوق طرفین در قراردادها ایفا می‌کنند.

وجه التزام در قراردادهای املاک

به عنوان مدیر املاک، شما باید قراردادهای فروش و اجاره را به گونه‌ای طراحی کنید که هرگونه مسائل حقوقی در آینده برای طرفین قرارداد پیش نیاید. بسیار مهم است که در نگارش قراردادها، پیش بینی‌های مربوط به تغییرات قیمت در شرایط اقتصادی را در نظر بگیرید تا از امکان فسخ قرارداد توسط هر یک از طرفین به دلیل تغییرات قیمت جلوگیری شود.

در قراردادهای ملکی، دو نوع ضرر و زیان وجود دارد: ضرر و زیان روزشمار و عدم انجام تعهد هر یک از طرفین. باید در قرارداد مکتوب، شرایط و مفادی که طرفین در آن تعهد کرده‌اند، به گونه‌ای درج شود که در صورت عدم انجام تعهدات در زمان مقرر، طرف متضرر حق مطالبه ضرر و زیان روزشمار داشته باشد. به عنوان مثال، اگر فرض کنید سازنده نتوانسته است واحد را در تاریخ تعیین شده تحویل دهد، خریدار می‌تواند با ارجاع به شرایط قرارداد، مبلغ ضرر و زیان روزشمار را از فروشنده مطالبه کند.

گاهی در قراردادهای املاک، شرایط وجه التزام به عنوان یک ابزار قانونی جهت اطمینان از اجرای تعهدات تعیین می‌شود. با درج شرایط وجه التزام که قبل از اجرای قرارداد به توافق رسیده است و طرفین آن را امضا کرده‌اند، مطمئن شوید که هر یک از طرفین در صورت عدم انجام تعهدات، مبلغ وجه التزام را پرداخت خواهند کرد.

با این نگارش‌ها، قولنامه‌های شما به یک سند حقوقی معتبر تبدیل می‌شوند که مسائل قانونی را برای طرفین از پیش مشخص می‌کند و از بروز اختلافات جلوگیری می‌کند.

وجه التزام در اجاره نامه

وجه التزام در قرارداد اجاره، یک تضمین برای اجرای تعهدات مستأجر است که بر اساس توافق طرفین به شکل یک مبلغ معین تعیین می‌شود. این تضمین به منظور پوشش خسارات ناشی از عدم اجرا، تاخیر یا اجرای نادرست تعهدات مستأجر ارائه می‌شود. به عبارت دیگر، در صورتی که مستأجر نتواند به موقع و به صورت صحیح تعهدات خود را اجرا کند، باید مبلغ تعیین شده را به موجر پرداخت کند.

وجه التزام در قرارداد اجاره، فرآیند حقوقی را ساده‌تر می‌کند زیرا مستأجر نیازی به اثبات ورود خسارت ندارد. به جای آن، فقط باید اثبات کند که مستأجر تعهدات قراردادی را نپایشده است. این ابزار حقوقی اطمینان می‌دهد که مستأجر به موقع و به صورت صحیح تعهدات خود را اجرا می‌کند و در صورت تخلف، باید مبلغ تعیین شده را به موجر پرداخت کند.

وجه التزام در مبایعه نامه

وجه التزام در مبایعه‌نامه به معنای مبلغی است که در یک قرارداد مبایعه‌نامه به عنوان تضمین اجرای صحیح و به موقع تعهدات توسط طرفین تعیین می‌شود. این تعهدات می‌توانند شامل جبران خسارات ناشی از تخلف از تعهدات قراردادی، تأخیر در اجرای تعهدات یا دیگر امور مربوط به مبایعه‌نامه باشند.

در صورتی که یک طرف از تعهدات خود امتناع کند یا آن را به طور نادرست اجرا کند، می‌تواند طبق شرایط مبایعه‌نامه وجه التزام را به طرف مقابل پرداخت کند. این وجه التزام به منظور تضمین اجرای قرارداد و جبران خسارات احتمالی برای طرف مقابل تعیین می‌شود.

بنابراین، وجه التزام در مبایعه‌نامه مهم‌ترین عنصر حقوقی است که مطالبات و تعهدات طرفین را به شکل قانونی تضمین می‌کند و به حل و فصل اختلافات بین طرفین کمک می‌کند.

وجه التزام در قولنامه

• در قولنامه ذکر شود که در صورت امتناع فروشنده یا خریدار از اجرای تعهدات خود، مبلغ مشخصی به عنوان خسارت به طرف مقابل پرداخت شود.
  مثال: “در صورت عدم تحویل ملک توسط فروشنده یا عدم پرداخت مبلغ توسط خریدار، ۱۰۰ میلیون تومان خسارت پرداخت می‌شود.”

• طرفین توافق کنند که در تاریخ معینی در دفترخانه حاضر شوند و سند رسمی را تنظیم کنند. در صورت عدم حضور، طرف دیگر می‌تواند وجه التزام را مطالبه کند.
  مثال: “در صورت عدم حضور هر یک از طرفین در دفترخانه در تاریخ ۱ شهریور ۱۴۰۳، ۵۰ میلیون تومان خسارت پرداخت می‌شود.”

شرایط دریافت و مطالبه وجه التزام قراردادی

شرط قراردادن وجه التزام می‌تواند ضمن قرارداد اصلی یا به موجب قرارداد مستقل و جداگانه‌ای باشد، اما مهم این است که این توافق پیش از وقوع خسارت صورت گرفته باشد.

⚖️ وجود قرارداد صحیح و نافذ

اولین شرط برای مطالبه وجه التزام، وجود یک قرارداد صحیح و نافذ است. قرارداد باید از لحاظ حقوقی معتبر باشد، زیرا بر قرارداد غیرنافذ اثر حقوقی بار نمی‌شود.

⚖️ توافق بر مبلغ معین

دومین شرط، توافق طرفین بر مبلغ معینی به عنوان وجه التزام است. میزان وجه التزام معمولاً غیر قابل تغییر است و قاضی حق کم و زیاد کردن آن را ندارد. البته، در مواردی که مبلغ وجه التزام تعیین شده منطقی نباشد، برخی قضات ممکن است شخص متخلف را به پرداخت مبلغ متعارف و منطقی محکوم کنند، در حالی که برخی دیگر وجه التزام تعیین شده را به همان میزان مورد حکم قرار می‌دهند.

⚖️ گذشتن زمان اجرای قرارداد

سومین شرط، گذشتن زمان اجرای قرارداد است. طبق ماده ۲۲۶ قانون مدنی، در صورت عدم اجرای تعهد از سوی یکی از طرفین، طرف دیگر نمی‌تواند ادعای خسارت کند مگر اینکه برای اجرای تعهد مدت معینی مقرر شده و آن مدت منقضی شده باشد. اگر برای اجرای تعهد مدت مقرر نباشد، طرف دیگر زمانی می‌تواند ادعای خسارت کند که اختیار تعیین زمان انجام تعهد را داشته و ثابت کند که انجام تعهد را مطالبه کرده است.

⚖️ ارادی بودن تخلف از اجرای قرارداد

چهارمین شرط، ارادی بودن تخلف از اجرای قرارداد است. طبق ماده ۲۲۹ قانون مدنی، اگر متعهد به واسطه حادثه‌ای که رفع آن خارج از حیطه اقتدار اوست نتواند تعهد خود را انجام دهد، از پرداخت خسارت معاف خواهد بود. بنابراین، اگر عدم اجرای تعهد ناشی از حوادث خارج از اختیار متعهد باشد، وی ملزم به پرداخت وجه التزام نخواهد بود.

⚖️ عدم انجام تعهدات قراردادی یا تأخیر در انجام آن

آخرین شرط، عدم انجام تعهدات قراردادی یا تأخیر در انجام آنها است. در صورت عدم انجام تعهد، یکی از طرفین قرارداد ملزم به پرداخت خسارت به طرف دیگر خواهد بود. در صورت تأخیر در انجام تعهد، متعهد باید به ازای هر روز یا هر ماه تأخیر، مبلغی را به متعهدله پرداخت کند.

نکات حقوقی وجه التزام

⚖️ تعیین سقف خسارت

برای جلوگیری از زیاده‌روی در تعیین وجه التزام، بهتر است سقف خسارت تعیین شود. مثلاً ذکر کنید که سقف خسارت بیشتر از ده درصد کل مبلغ قرارداد نخواهد شد.

⚖️ به‌روز رسانی سالانه وجه التزام

می‌توان وجه التزام را به صورت سالانه به‌روز رسانی کرد. مثلاً ذکر شود که وجه التزام هر سال نسبت به سال قبل ۴۰ درصد افزایش می‌یابد.

⚖️ درج وجه التزام به عنوان حداقل خسارت

می‌توان در قرارداد ذکر کرد که وجه التزام به عنوان حداقل خسارت مفروض تلقی می‌شود و در صورتی که میزان خسارت ادعایی از سوی خریدار بیشتر باشد، وجه التزام تعیین شده مانع رسیدگی به دعوی خسارت مازاد (به نرخ روز) نخواهد بود.

⚖️ تعیین نرخ روز در صورت بطلان قرارداد

بهتر است در قرارداد تصریح شود که در صورت بطلان قرارداد، فروشنده باید ثمن را به نرخ روز به انضمام درصدی از آن پرداخت کند.

⚖️ تعریف دقیق شرایط و مبلغ

شرایط دقیق و مبلغ وجه التزام باید به وضوح در قرارداد مشخص شود تا در صورت بروز اختلاف، هیچ گونه ابهامی وجود نداشته باشد.

⚖️ تناسب وجه التزام با ارزش معامله

مبلغ وجه التزام باید با ارزش معامله تناسب داشته باشد. تعیین مبلغ بسیار بالا یا بسیار پایین می‌تواند به ضرر یکی از طرفین باشد.

⚖️ مشورت با کارشناسان حقوقی

توصیه می‌شود تنظیم‌کنندگان قرارداد از مشاوره حقوقی بهره بگیرند تا شرایط وجه التزام به درستی و به نفع هر دو طرف قرارداد تنظیم شود.

مزایا و معایب تعیین وجه التزام در قرارداد

✅ مزایا

• حفظ منافع خریدار:

تعیین وجه التزام برای تاخیر در تحویل کالا، به نفع خریدار است زیرا نیازی به اثبات خسارت وارد شده ندارد و خسارت به طور مفروض در نظر گرفته می‌شود.

خریدار از فرآیند طولانی و هزینه‌بر ارجاع به کارشناس برای تعیین میزان خسارت معاف می‌شود و دادرسی سریع‌تر انجام می‌شود.

• تسریع در فرآیند دادرسی:

با تعیین وجه التزام، نیازی به ارجاع به کارشناس برای تعیین خسارت نیست و این موضوع فرآیند دادرسی را کوتاه‌تر می‌کند.

• استفاده از ماده ۲۳۰ قانون مدنی ایران:

این ماده قانونی، مبتنی بر اصل آزادی قراردادها، تعیین خسارات قراردادی توسط طرفین را پیش بینی کرده و مجاز دانسته است. همچنین قضات دادگستری را از تغییر مبلغ مذکور منع کرده است.

❎ معایب

• ابهام در ماده قانونی:

ماده ۲۳۰ قانون مدنی ایران دارای برخی ابهامات است و بهتر است طرفین قرارداد در تعیین وجه التزام با احتیاط عمل کنند.

رویه قضایی محاکم دادگستری ایران در خصوص وجه التزام قراردادی از چند جنبه دچار اختلاف نظر است.

• احتمال ضرر به طلبکار:

در برخی موارد نادر، تعیین وجه التزام ممکن است به ضرر طلبکار و به نفع بدهکار باشد. مثلاً در صورت گذشت زمان طولانی و افت ارزش پول، خسارت تعیین شده ممکن است ناکافی باشد.

انواع وجه التزام

وجه التزام یکی از شروط مهم و لازم‌الاجرا در قراردادهای مالی است که برای تضمین اجرای تعهدات و پیشگیری از تخلفات استفاده می‌شود. این شرط به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:

1. وجه التزام بابت عدم اجرای تعهد

این نوع وجه التزام به عنوان جریمه برای عدم اجرای تعهدات توسط متخلف در نظر گرفته می‌شود. در صورتی که دریافت خسارت بابت عدم اجرای تعهدات باشد، طرف مقابل نمی‌تواند درخواست الزام به وفای عهد یا اجرای تعهد را مطرح کند. به عبارت دیگر، دریافت وجه التزام به معنای صرف نظر از حق الزام به اجرای مفاد قرارداد است. بنابراین، وجه التزام بابت عدم اجرای تعهد و اجرای تعهد قابل جمع نیستند و انتخاب یکی به معنای صرف نظر از دیگری است.

2. وجه التزام بابت تاخیر در اجرای تعهد

در این حالت، وجه التزام به عنوان جریمه برای تأخیر در اجرای تعهدات در نظر گرفته می‌شود. برخلاف نوع اول، پرداخت وجه التزام در این حالت باعث نمی‌شود که متخلف از اجرای تعهدات اصلی مبرا شود. رقم دریافت شده به منظور جبران خسارت ناشی از تأخیر است و متعهد همچنان ملزم به اجرای تعهدات قراردادی خود می‌باشد.

ضرورت وجه التزام در قراردادها

در قراردادهای مالی، ذکر وجه التزام به عنوان یکی از شروط لازم الاجرا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این شرط به منظور پیش‌بینی تخلفات احتمالی و تضمین رعایت حقوق طرفین و جلوگیری از بروز خسارت، در قرارداد گنجانده می‌شود. از آنجا که وجه التزام یک شرط لازم الاجرا است، هر دو طرف قرارداد از نظر قانونی ملزم به رعایت و اجرای آن هستند.

اهمیت توافق طرفین در تعیین وجه التزام

وجه التزام به عنوان جریمه دیرکرد تعهدات در موعد مقرر یا خسارت عدم اجرای تعهدات، باید مورد توافق طرفین قرارداد باشد. توافق طرفین در تعیین مبلغ و شرایط وجه التزام، از بروز اختلافات در آینده جلوگیری می‌کند و به حفظ حقوق طرفین کمک می‌کند.

نحوه تعیین وجه التزام

وجه التزام، یکی از عناصر مهم در قراردادهای مالی است که برای جریمه دیرکرد ناشی از تأخیر در انجام تعهد یا خسارت ناشی از عدم انجام تعهد به کار می‌رود. وجه التزام، تنها زمانی معتبر است که به عنوان یک شرط مورد توافق طرفین قرارداد قرار گرفته باشد. در این بخش، به نحوه تعیین وجه التزام در قراردادها می‌پردازیم.

مراحل تعیین وجه التزام

• توافق طرفین: اساسی‌ترین شرط در تعیین وجه التزام، توافق و رضایت هر دو طرف قرارداد است. این توافق می‌تواند به صورت شرط ضمن قرارداد یا به صورت مستقل و خارج از متن اصلی قرارداد انجام شود.
• شرط ضمن قرارداد: در بسیاری از موارد، وجه التزام به عنوان یک شرط ضمن قرارداد درج می‌شود. برای مثال، ممکن است در قرارداد فروش ملک ذکر شود که اگر فروشنده در موعد مقرر سند رسمی را به نام خریدار منتقل نکند، مکلف به پرداخت مبلغی به عنوان جریمه به ازای هر روز تأخیر خواهد بود.
• شرط مستقل: گاهی اوقات، وجه التزام به صورت یک توافق جداگانه و مستقل از قرارداد اصلی تعیین می‌شود. در این حالت نیز، توافق طرفین بر سر مبلغ و شرایط پرداخت وجه التزام ضروری است.

نکات کلیدی در تعیین وجه التزام

• موافقت دو طرف: پذیرش و توافق دو طرف قرارداد در تعیین وجه التزام الزامی است. بدون این توافق، شرط وجه التزام اعتباری نخواهد داشت.
• تناسب و معقولیت: مبلغ وجه التزام باید معقول و متناسب با موضوع و ارزش قرارداد باشد. تعیین مبلغ بیش از حد بالا یا پایین می‌تواند منجر به مشکلات و اختلافات حقوقی شود.
• وضوح و شفافیت: شرایط و نحوه اعمال وجه التزام باید به طور شفاف و واضح در قرارداد ذکر شود. این امر از بروز ابهامات و اختلافات در زمان اجرا جلوگیری می‌کند.

اقدامات قانونی در صورت عدم انجام تعهد

در صورتی که متعهد تعهدات خود را انجام ندهد یا با تأخیر انجام دهد، طرف مقابل می‌تواند بر اساس توافقات و شرایط درج شده در قرارداد، وجه التزام را مطالبه کند. این مطالبه می‌تواند از طریق مذاکره یا مراجعه به مراجع قضایی صورت گیرد.

‼️ مقالات املاک | فرابلاگ ، مجله تخصصی برای آموزش مشاوران املاک